Wyniki monitoringu kiszonek firmy SCHAUMANN pokazały, że już po 14 dniach zakiszania z użyciem BONSILAGE SPEED G powstaje taka ilość kwasu octowego, która zabezpiecza stabilność kiszonki po jej otwarciu. Wyniki badań zostały potwierdzone przez badania Izby Rolniczej w Szlezwiku-Holsztynie oraz przez Bawarski Landowy Urząd Rolniczy (LfL –Żywienie zwierząt, Grub, 2. pokos 2019).

Dłużej stabilna kiszonka

Wyniki Izby Rolniczej w Szlezwiku-Holsztynie potwierdziły wysoką stabilność tlenową kiszonki z traw, zaprawionej BONSILAGE SPEED G. W doświadczeniu laboratoryjnym otwarto po 14 i 28 dniach zakiszania dwie kiszonki z traw, w wariancie z BONSILAGE SPEED G i w wariancie niezaprawionym. W kiszonce z niezaprawionej grupy kontrolnej zaobserwowano już czwartego i piątego dnia wyraźne przegrzewanie. Kiszonka z traw, którą zaprawiono BONSILAGE SPEED G, pozostała stabilna znacznie dłużej - do siódmego i jedenastego dnia po otwarciu (rys.1).

Najnowsze wyniki

W badaniu przeprowadzonym przez LfL zrobiono kilka powtórzeń testów, zamykając w słojach zarówno kiszonki niezaprawione (stanowiące grupę kontrolną), jak i dwa warianty kiszonek z zakiszaczem. Badanie miało na celu określenie skuteczności działania zakiszacza w czasie, w oparciu o wytyczne DLG. 
Wariant zakiszania I: Zakiszacz ze znakiem jakości DLG o kierunku działania 2 dla poprawy stabilności tlenowej 
Wariant zakiszania II: BONSILAGE SPEED G
Następnie, w trzech powtórzeniach, poddano ocenie działanie zakiszacza po różnym czasie zakiszania, jak i przy dostępie powietrza. 

A: 14 – dniowy okres zakiszania z 24 h dostępem powietrza po siedmiu dniach
B: 14 – dniowy okres zakiszania  bez dostępu powietrza
C: 49 – dniowy okres zakiszania z 24 h dostępem powietrza po 28 i 42 dniach

Podsumowanie: Podczas gdy niezaprawiona kiszonka przez całe doświadczenie posiadała najniższą stabilność tlenową, wariant I z zakiszaczem (DLG, kierunek działania 2) wykazywał przeciętną oporność na rozkład tlenowy. Wariant II z BONSILAGE SPEED G, z zawartym szczepem bakterii kwasu mlekowego Lactobacillus diolivorans, przyczynił się już po krótkim okresie zakiszania do wyprodukowania większej ilości kwasu octowego, hamującego namnażanie się drożdży i pleśni, co pozwoliło zachować stabilność po otwarciu w opcji zakiszania A, B jak i C. Kiszonka grupy kontrolnej stała się stabilna dopiero po 49 dniach (rys.2).

Zahamowanie rozwoju pleśni

Pokos drugi w roku 2019 był, z powodu uwarunkowań pogodowych, szybko przejrzały. W badaniach LfL wartości włókna surowego kształtowały się na poziomie powyżej 30% w suchej masie. Przejrzały materiał wykazuje, wskutek pozostania przestrzeni z powietrzem i często gorszego ubicia, silną tendencję do powstawania pleśni.
Obrazowa ocena zawartości grzybów pleśniowych dla kiszonek na bazie takiego właśnie materiału, które konserwowane były przez 49 dni a następnie dalsze 13 dni już z ciągłym dostępem powietrza, przedstawia oddziaływanie zakiszacza na produkcję pleśni (rys.3).

Podsumowanie

Zarówno niezaprawione jak i zaprawione zakiszaczem o kierunku działania 2 kiszonki posiadały optycznie większą ilość pleśni – powyżej 50%, podczas gdy wszystkie próbki kiszonek z zakiszaczem BONSILAGE SPEED G wolne były od pleśni.