Użytki zielone bardzo ucierpiały z powodu wysokich opadów deszczu od jesieni do wiosny. Wielu zbiorów nie można było już przeprowadzić przed zimą, co oznaczało, że weszły one w zimę z wysokim tempem wzrostu. Jeśli na tych obszarach zalegała gęsta pokrywa śnieżna lub były one narażone na mróz w okresie zimowym, duża część masy roślinnej obumarła, co obecnie obniża jakość użytków zielonych pod względem stanu pierwszego pokosu w 2024 r. Na obszarach podmokłych i zalanych w wyniku obfitych opadów deszczu znajduje się również martwy materiał roślinny, który w najlepszym przypadku należy teraz usunąć.

Możliwość wjazdu ma teraz decydujące znaczenie

Planowane działania muszą być dostosowane do konkretnego terenu. Głównym wyznacznikiem dla wszystkich podejmowanych kroków jest stabilna ruń, po której łatwo się jeździ. Uszkodzenie jej struktury wiąże się z wysokimi kosztami dokupu ziarna dla utrzymania wysokiej jakości plonów w kolejnych pokosach. Mimo że w wielu regionach wegetacja już się rozpoczęła, nadal należy czekać na odpowiedni moment.

Usunięcie starych roślin

Jeśli użytki zielone nie mogły zostać zebrane zeszłej jesieni, należy zareagować odpowiednio wcześnie. Zdecydowanie należy usunąć stare porosty, ponieważ pozostawienie ich na użytkach zielonych ma katastrofalne skutki. Tłumią one rozwój młodej darni, zanim zdąży się ona zakorzenić. Ponadto stary materiał jest bardzo podatny na szkodniki fermentacyjne. Ściółkowanie obszarów jest możliwe tylko wtedy, gdy całkowita ilość pozostałych na nich resztek roślinnych jest niewielka. Wczesne koszenie pielęgnacyjne może zmniejszyć plon pierwszego pokosu, ale jego jakość wzrasta z uwagi na zawartość energii i obecność ważnych składników, takich jak białko surowe i popiół surowy.

Eliminacja szkód spowodowanych przez krety i dziki

Uszkodzenia spowodowane przez dziki, myszy, krety lub późny wypas podczas mokrej jesieni prowadzą do wyższego poziomu zanieczyszczeń w paszy, a tym samym do większych wyzwań podczas zakiszania i żywienia. Szkodniki fermentacyjne jak np. bakterie Clostridium są coraz częściej wprowadzane do paszy i mogą prowadzić do zwiększonego poziomu kwasu masłowego w kiszonce, a tym samym do wysokich strat. Podwyższony poziom Clostridium w kiszonce stanowi również zagrożenie dla zdrowia zwierząt.
W celu usunięcia uszkodzeń można zastosować różne techniki. Uszkodzenia darni mogą być niwelowane za pomocą brony do użytków zielonych lub włóki. Luźny, uschnięty materiał roślinny jest wyczesywany z powierzchni darni, a darń jest lepiej napowietrzana. Lepszy dostęp światła w połączeniu z niewielkim obciążeniem mechanicznym stymuluje wzrost krzewienia traw. Jeśli brona wyczesuje znaczne ilości martwego materiału roślinnego, należy również rozważyć usunięcie tych ilości.

Nawóz naturalny, tylko jeśli pozwala na to uprawa i ruń

Stosowanie gnojowicy ma sens tylko wtedy, gdy obciążenie mechaniczne nie grozi np. dodatkowym ubiciem gleby. Gdy powierzchnia nie nadaje się do koszenia pielęgnacyjnego, należy również rozważyć, czy stosowanie gnojowicy ma sens, zwłaszcza gdy stara uprawa urosła do odpowiedniej wysokości. W przypadku rozlewania za pomocą węży wleczonych istnieje ryzyko, że zastosowany nawóz płynny trafi w razie braku opadów do kiszonki wraz z pierwszym pokosem, a tym samym doprowadzi do zwiększonego zanieczyszczenia.